اثر8 هفته تمرین هوازی تناوبی و ماساژ درمانی بر تغییرات پروتئین واکنش گر C و آمادگی قلبی ـ تنفسی بیماران قلبی ـ عروقی، پس از عمل جراحی باز قلب

سابقه و هدف:هدف از این پژوهش عبارت است از اثر 8 هفته تمرین هوازی تناوبی و ماساژ درمانی بر تغییرات پروتئین واکنش گر C (CRP) و آمادگی قلبی -تنفسی در بیماران قلبی- عروقی، پس از عمل جراحی باز قلب است. مواد و روش ها: جامعه­ی آماری این پژوهش را بیمارانی که عمل قلب باز انجام داده بودند و حداقل 1 ماه از انجام عملشان می گذشت، تشکیل دادند. 60 بیمار شرایط ورود به آزمون را داشتند وحاضر به همکاری بودند که این 60 نفر به صورت تصادفی به سه گروه تناوبی ( 20 نفر) و ماساژ درمانی (20 نفر) و کنترل (20 نفر) تقسیم شدند. فعالیت ورزشی تناوبی و ماساژ درمانی به مدت هشت هفته اجرا شد. 48 ساعت پیش و پس از هشت هفته فعالیت ورزشی، اکسیژن مصرفی اوج آزمودنی ها اندازه گیری شد و نمونه های خونی نیز گرفته شد. برای توصیف آماری داده ها از میانگین و انحراف معیار و برای تحلیل استنباطی داده ها از آزمون تی همبسته، آزمون کواریانس (آنکوا) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، 8 هفته فعالیت ورزشی منظم تناوبی42 درصد و ماساژ درمانی 25 درصد باعث کاهش معنادار مقدار CRP شد (05/0 Pنتیحه گیری: در مجموع، یافته های پژوهش نشان می دهد 8 هفته تمرین هوازی تناوبی و ماساژ درمانی باعث کاهش  معنی دار مقدار CRP سرم و افزایش معنادار اکسیژن مصرفی اوج در بیماران عمل قلب باز شد. این تغییرات می تواند در پیشگیری از مرگ و میر ناگهانی و اختلالات قلبی و عروقی بعد از جراحی بای پس موثر واقع شود. همچنین تمرینات تناوبی نسبت به ماساژ درمانی تاثیر بیشتری در کاهش CRP و افزایش اکسیژن مصرفی اوج داشت.